De verjaring van de vordering die voortvloeit uit het eigen recht van de benadeelde tegen de verzekeraar wordt gestuit zodra de verzekeraar kennis krijgt van de wil van de benadeelde om een vergoeding te bekomen voor de geleden schade, zonder dat de benadeelde dient te preciseren dat hij een vergoeding wenst van de verzekeraar.
De verzekeraar kan weigeren dekking te verlenen in geval van grove schuld van de verzekerde. De verzekeraar kan in dergelijk geval echter geen dekking weigeren aan de andere verzekerde die geen grove fout heeft begaan.
Op 25 november 2019 deed het Hof van Cassatie uitspraak in twee zaken met betrekking tot het verzekeringsrecht (C.18.0408.N en C19.0051.N).
C.18.0408.N
Het eerste arrest heeft betrekking op artikel 35 §4 Wet Landverzekeringsovereenkomst (WLVO), thans artikel 89 §5 Wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen (W.Verz.). De verjaring van de vordering die voortvloeit uit het eigen recht van de benadeelde tegen de verzekeraar wordt gestuit zodra de verzekeraar kennis krijgt van de wil van de benadeelde om een vergoeding te bekomen voor de door hem geleden schade.
Volgens het Hof van Cassatie is het niet vereist dat de verzekeraar kennis krijgt van de wil van de benadeelde om rechtstreeks van hem schadevergoeding te krijgen. Hieruit volgt dat het voldoende is dat de benadeelde kennis geeft van het feit dat hij vergoeding wenst te bekomen, zonder te preciseren dat hij vergoeding wenst van de verzekeraar.
De stuiting eindigt op het ogenblik dat de verzekeraar aan de benadeelde schriftelijk kennis geeft van zijn beslissing om te vergoeden of van zijn weigering.
C.19.0051.N
Het tweede arrest heeft betrekking op artikel 62 lid 2 W.Verz. Volgens dit artikel kan een verzekeraar zich bevrijden van zijn dekkingsverplichtingen voor de gevallen van grove schuld die op uitdrukkelijke en beperkende wijze in de overeenkomst zijn bepaald.
Het Hof van Cassatie bevestigt dat enkel de persoonlijke grove fout van de verzekerde uit de dekking gesloten kan worden en dat de verzekerde die zelf geen grove fout heeft begaan, gedekt blijft.
De zoon van eisende partij had het verzekerd voertuig bestuurd terwijl hij zich bevond in staat van alcoholintoxicatie. Hij werd hiervoor veroordeeld door de Politierechtbank van Vilvoorde. De verzekeraar weigerde dekking aan eisende partij omwille van de alcoholintoxicatie van haar zoon. De polis voorzag immers in een vervalbeding in geval van alcoholintoxicatie. Het Hof van Cassatie oordeelde dat de rechter die oordeelt dat de verzekeraar een beroep kan doen op het vervalbeding zonder vast te stellen dat de eisende partij zelf een grove fout heeft begaan, zijn beslissing niet naar recht verantwoordt.
Het Hof bevestigt hierbij haar eerdere rechtspraak, waaronder het arrest van 4 maart 2013 (C.09.0205.F) en het arrest van 3 maart 2014 (C.13.0224).