De huurder is aansprakelijk voor brand, tenzij hij het bewijs levert dat de brand buiten zijn schuld is ontstaan.
Deze aansprakelijkheid vloeit voort uit de restitutieplicht van de huurder van het aan hem toevertrouwde goed.
Teneinde de verbintenissen inherent aan de restitutieplicht te waarborgen, voorzien de meeste huurcontracten in een contractuele verzekeringsplicht, doch de afsluiting van een brandverzekering is tot vandaag niet wettelijk verplicht.
Zoals reeds gemeld in ons eerder nieuwsbericht van 30 juli 2018, komt hier verandering in. Vanaf 1 januari 2019 zal de huurder in Vlaanderen cf. het Woninghuurdecreet verplicht een brandverzekering dienen af te sluiten.
Wallonië gaat Vlaanderen in deze verzekeringsplicht vooraf. Het Waalse Decreet van 15 maart 2018 inzake de woninghuurovereenkomst (B.S. 28 maart 2018,) legt de verplichting tot het afsluiten van een brandverzekering door de huurder reeds op vanaf 1 september 2018.
Vlaanderen breidt de bestaande aansprakelijkheidsregeling zoals voorzien in art. 1733 BW echter nog uit.
Zo zal de huurder naar de toekomst toe niet enkel aansprakelijk zijn voor brand, doch ook voor waterschade en dient hij zich tegen beide risico’s verplicht te verzekeren.
Hij kan dit doen door ofwel een eigen brandverzekering af te sluiten ofwel door een vergoeding te betalen aan de verhuurder die een verzekering heeft aangegaan met afstand van verhaal.
Afstand van verhaal houdt in dat de verzekeraar van de verhuurder afziet van zijn recht om de geleden schade van de huurder terug te vorderen. De verhuurder heeft alsdan het recht de meerkost van zijn verzekering omwille van de clausule afstand van verhaal door te rekenen aan de huurder.