Algemene voorwaarden moeten voldoen aan de bepalingen van Deel II “Totstandkoming van de overeenkomst” van het Weens koopverdrag. Regel 10 van CISG-AC Opinion no. 13 “Inclusion of Standard Terms under the CISG” stelt dat, als beide partijen algemene voorwaarden willen laten gelden en ze een overeenkomst bereiken buiten die algemene voorwaarden, het contract gesloten is op basis van de onderhandelde voorwaarden en op basis van de algemene voorwaarden die inhoudelijk hetzelfde zijn, tenzij één van de partijen op voorhand of binnen een redelijke termijn hiertegen protesteert.
Ook op niveau van het Weens Koopverdrag bestaan er twee grote stromingen omtrent dit probleem, die overigens overeenkomen met de derde en vierde theorie op nationaal niveau. De “last shot approach” geeft voorrang aan de algemene voorwaarden van degene die het laatste woord heeft, zonder dat de andere partij daartegen protesteert. Volgens de “knock-out approach” hebben partijen daarentegen alleen een overeenkomst bereikt over de essentiële voorwaarden en vormen enkel de algemene voorwaarden die overeenstemmen met elkaar een deel van de overeenkomst. De conflicterende voorwaarden worden vervangen door het gemeen recht.
Het is deze laatste stroming die volgens de Advisory Council het meeste gevolgd wordt in internationale rechtsleer en rechtspraak, terwijl de eerste stroming het beste overeenstemt met de bewoordingen van art. 19 Weens Koopverdrag.
De Advisory Council benadrukt dat de “knock-out approach” niet toepasbaar is als een partij uitdrukkelijk op voorhand zegt dat hij niet gebonden zal zijn door de algemene voorwaarden van de tegenpartij.
Het is echter onvoldoende om louter een uitsluitingsbeding op te nemen in de eigen algemene voorwaarden. Uit het voorgaande blijkt dat ook op internationaal niveau geen eenduidige oplossing bestaat voor dit probleem. Duidelijkheid creëren blijft de boodschap, hoewel het niet altijd mogelijk zal zijn een krachtproef te vermijden.